گردشگری مدخل سرپوش ایران-گردشگری، سیاحت یا توریسم به طور کلی به شهرت مسافرت تفریحی باب نظر گرفته میشود. کل چند که باب سالهای اخیر گردشگری حاوی هرگونه مسافرتی میشود که فرد به واسطه طرفه العین از محیط کار یا زندگی خود خارج شود. به کسی که گردشگری میکند گردشگر، سیاح یا توریست گفته میشود.واژه گردشگر از زمانی پدید آمد که افراد طبقه متوسط رفتار به مسافرت کردن نمودند. از زمانی که مردم توانایی مالی بیشتری پیدا کردند و عمرشان طولانیتر شد، این فرمان ممکن شد.
اغلب گردشگرها بیش از همه چیز به عرق و هوا، مرجع یا طبیعت مقصد خود علاقمند هستند. ثروتمندان همیشه به مناطق دوردست سفر کردهاند، مسلماً نه به صورت اتفاقی، بلکه درون نهایت به یک میل خاص. به طور مثال برای دیدن ساختمانهای معروف و نوشته ها پیامدها هنری، آموختن زبانهای جدید و چشیدن غذاهای متفاوت. گردشگری سازمانیافته امروزه یک صناعت بسیار مهم در تمام دنیا است.
گردشگری باب ایران به مجموعه امکانات گردشگری از یکباره بناهای تاریخی، مکانهای تفریحی، طبیعت، حمل و نقل، هتلداری و ... فرموده میشود.
گردشگری تو ایران به کنیه یک صناعت از ظرفیتهای بسیار بالایی برای برکشی و توسعه برخوردار است.بر اصل گزارش سازمان جهانی جهانگردی،گردشگری داخل ایران درجه دهم جاذبههای باستانی و تاریخی و رتبه پنجم جاذبههای طبیعی را در گیتی روزگار دارا است و یکی از امنترین کشورهای ناحیه رده بازار و جهان از منظر امنیت برای گردشگران خارجی است.در سال 2008، درون حدود 2 میلیون گردشگر خارجی از ایران بازدید کردهاند و این دروازه اندر حالی است که تو این سال ۸۴۲ میلیون سیاح در دنیا سفر کردهاند.
به نظر کارشناسان،صنعت گردشگری مدخل سرپوش ایران از توسعهای که شایستهٔ طرفه العین است برخوردار نبودهاست. از دلایل کم رونق بودن صنعت گردشگری درب ایران میتوان به پرداخته نبودن بسترهای اقتصادی مناسب برای انجذاب سرمایهگذاری در ساخت هتل و سایر صنایع جانبی این حوزه ایما کرد.یکی دیگر از دلایل کم رونق بی پروایی کردن گردشگری باب ایران بیخبر بودن سرمایهگذاران از زمینههای موجود تو ایران و تبلیغات ضعیف و نیز انتشار خبر نادرست و منفی از ایران، محدودیتهاى اجتماعی و مذهبی برای گردشگران خارجی و همچنین تنشهای سیاسی با بعضی کشورهای غربی نیز از دیگر موانع دروازه اندر راه رشد صنعت گردشگری درون ایران است.
بقعه پیشوا زاده رودبند (سید علی سیاهپوش) با قبه زیبای مضرس (پلکانی) به فرمان آیین امیر تیمور گورکانی که از اراتمندان سید علی بوده ساخته شده و درون زمان خدیو عباس صفوی قانون ترتیب تجدید بنا و مرمت برخی پاره داده شده است . باب کتاب مجمع الابرار در تنگه درخور صاحب بقعه آورده شده است : سید علی سیاهپوش با ۲۲ وسوسه گر به رهبر موسی کاظم (ع) می حصه و از اسلاف سادات صفوی است. سید علی در بدو اردبیل بوده که برای زیارت به کاظمین می فرزند و در بارگاه قاید تقی (ع) ، شبی درون خواب به خدمت راهنما جواد (ع) مشرف شده می شود و حضرت از وی می خواهد که برای تربیت مردم به ملک دزفول مراجعت کند. اسرایی که امیر تیمور باب بازگشت از دفتر و گذر ردشدن از دزفول می آورد به توسط سید علی از مرگ استخلاص پیدا می کنند و به احترام خواجه که همیشه عزادار راهنما حسین (ع) بوده ، ناری سیاه پوشیده و خادم حضرت شده بعدها قدر سیاهپوشان را داخل شهر دزفول تشکیل دادند. بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ مردم دزفول برای توافق بیشتر، بقعه رودبند را برای تجمع عزاداران سر پشه دره نظر گرفتند و همه ساله با شکوه خاصی ارادتمندان پیشوا حسین (ع) از این محل گذر ردشدن می کنند. بنای زیبای بقعه و نمای مشرف به رودخانه دز ، محل زیبایی را برای گردشگران بوجود آورده است. همچنین درب خصوص تعیین نام رودبند برای سید علی شیرینی گزک است که تو زمانی که ایشان برای رهنمونی مردم دزفول به این بلد آمده اند برای اینکه ایشان از خود کرامتی رمز دهد تا مردم باور بیشتری پیدا کنند داخل محلی که بقعه ایشان سکون دارد در درگاه ایزد منان ذکر ذکرجمیل می نماید و جگرپاره خروشان دز خاموش می شود و از لحظه زمان ایشان به رودبند مشهور گشته است.