دیدن و خوردن در آبادان

قلیه ماهی: چند تکه ماهی شوریده است که تو ظرفی مملو از ملغمه ای مس از تمبر هندی و ادویه جات، غوطه ور هستند. طعم ترشی دارد. قلیه میگو همچنین همین معجون است با این تفاوت که به  جای ماهی ،چندین میگو سر پشه دره معجون غرقه فرورفتن می خورند.

ماهی صبور: لذیذترین و در عین حال چرب ترین غذای دریایی که معمولا درون تابستان، در خارج آنسو اولاد بام غرفه ها کباب می شود و چون سنگین است، ظهر  جمعه می خورند تا بعدش بخوابند. این ماهی پرتیغ را با مهارت می شکافند، ادویه می زنند و کباب می کنند.

خرما: آبادان، 12 هزاردستان هکتار خرماستان دارد که سالانه 70 هزاردستان تن انحا خرمای سعمران، برحی، گنتار، حلاوی، بریم و... تولید می کند. بسته های خرمای بریمی، خِربتی که نوعی خوردنی زردرنگ از نی است، رنگینک که معجون پرانرژی خرما، آرد و روغن و مُعسل (یعنی عسلی شده) که ممزوج برزخ شیره، کنجد و خرماست، سوغات خوبی هستند.

کلیسا و مسجد
اینجا تنها نقطه مدخل سرپوش ایران است که کلیسا و مسجد همسایه اند. کلیسای ارامنه در تو حیاط مدرسه ادب و دیوار به دیوار مسجد راهنما موسی کاظم (ع) یا هم مسجد بهبهانی ها قرار دارد. در در حیاط مکتب و کنار کلیسا هم، یادمان کشتار صد سال پیش ارامنه توسط عثمانی ها دیده می شود.

 
لین (Lane)
بومی شده کلمه انگلیسی لاین به معنای خیابان است. منزلت اعتبار احمدآباد که کارگران و کارمندان گرید یک تا پنج درب اینجا زندگی می کنند. احمدآباد، 15 لین اصلی (شمالی- جنوبی) و 13 لین فرعی (شرقی- غربی) دارند. بازار قدیمی شهر در لین یک است که همه چیز در نزاکت مال پیدا می شود و بازار صیفی مفصلی دارد. 

استادیوم تختی
«آبادان، برزیلته» این استادیوم قدیمی و یغور، خیز سکوی سیمانی دارد که درون شرق و مشرق زمین زمین چمن نامناسب، لمیده اند. این نوبت سکوی سرد خاکستری رنگ دروازه اندر روزهای بازی صنع نفت آبادان، داغ و صفرا پژمرده می شوند. بیرون استادیوم، چند نوخاسته بامیه می فروشند و در استادیوم، صدای طبل و سنج مخفی است. از روی سکوهای شرقی می توان لوله های پالایشگاه را که درب غرب استادیوم هستند، دید. نفت آبادان، مدت هاست فام لیگ برتر را ندیده است.

ته لنجی
خیابان معصوم ولی پیشرو خمینی (ره) میعادگاه ته لنجی هاست که دروازه اندر نوروز از شدت فرید مردم، کلون می شود، این خیابان 500 متری و کوچه های اطراف، کانون شبانه آبادانی ها هستند. انتهای ته لنجی ها همچنین بازار بزرگ آباد در دو طبقه رسم دارد.     

خیابان شیخ خمینی (ره) پاتوق ته لنجی هاست ست که درب نوروز از شدت یورش و پاتک مردم، بند می شود

قدمگاه معصوم ولی پیشرو رضا (ع)
خیلی دورافتاده و خلوت است. یک بنای هشت ضلعی کوچک نوساز، میان یک دشت هموار. فراغت آشتی در اینجا که می گویند اولین مرکز نکته از خاک ایران بوده که امام رضا (ع) هنگام حضر از مدینه به مرو دروازه اندر آن، ته به زمین گذاشته، سرشار و نامحدود است.  

قدمگاه رهبر رضا (ع)  اولین ناحیه کانون از ایران بوده که معصوم ولی پیشرو رضا هنگام مهاجرت از مدینه دروازه اندر آن، توان به زمین گذاشته

 
سید عباس
«می نفرت رمه و دخل می بندم، آدینه شب سیدعباس/ بیا و رحمی بکن به این دلی که تنهاس «این، بخشی از ترانه بازار خرمشهر محسن چاووشی است که یکی از نشانه های اهمیت این زیارتگاه است. رانندگان و اهالی وقتی از کنار گنبد فلزی متعلق رد می شوند، تبانی به سینه تعظیم می کنند و سلام می دهند. اینجا امامزاده نیست و اتفاقا سابقه چندانی ندارد. سه گور با سنگ مرمر، مدفن سه سید (عباس، یاسین و سعد) منسوب به قدوه موسی کاظم اند که صد سال پیش با اثر کردن گرفتن وهابیون از عربستان به اینجا آمده اند. همه کس متبحر زیارتگاه می شود، سنگ های را می بوسد و به عکس سید یاسین خیره می شود.